De inscriptie op het tapijt geeft aan dat een zekere Qui Lyan dit tapijt volgens de traditionele regels heeft vervaardigd in de derde maand van het bewind van keizer Tao Kuang (Daoguang) van de Qing-dynastie. Dit betekent dat dit stuk werd geknoopt in 1821.
In het midden van het tapijt zit Lao Tseu. Hij was een filosoof in het oude China en is een centraal figuur in het Taoisme. De eigenheid en de ethiek van het Taoisme benadrukken drie centraal gestelde waarden: barmhartigheid, gematigdheid en bescheidenheid. De leer concentreert zich op de gezondheid, spontaniteit en onsterfelijkheid. Letterlijk staat Lao Tseu voor ‘oude meester’ en meestal wordt het beschouwd als een eretitel. Volgens de Chinese traditie leefde Lao Tseu in de 6de eeuw v.Chr. Hij was de meester van de ‘drie Zuiveren’ en het hoofd van de acht onvergankelijken. In de mythische verhalen komt hij slechts zelden voor op Aarde.

Naast hem is een aap die de boze geesten verjaagd. De Chinese aap is een gerespecteerd dier dat erg geliefd was bij het volk.

De overige acht figuren zijn de Taoistische onvergankelijken. Iedere figuur staat voor een Taoistische doctrine en ieder van hen draagt een voorwerp om het ultieme doel te bereiken, nl. het verlengen van de levensspanne.
• Chung-li Ch’uan doet de zielen van de gestorvenen herleven met zijn waaier.
• Lan Ts’ai-ho, die vaak ook als vrouw wordt afgebeeld, draagt met zich een mand met bloemen die bovennatuurlijke effecten hebben.
• Han Hsian-Tzu verricht wonderen met het spelen op zijn fluit.
• Ho Hsien-ku is de enige van de acht die altijd als een vrouw wordt afgebeeld, zij draagt de lotusbloem die macht en reinheid symboliseert.
• Li T’ieh-kuai draagt de staf en kalebas van de pelgrim. Met de staf kan hij alles muteren en met de vloeistoffen uit de kalebas brouwt hij medicijnen.
• Lu Tung-pin draagt het zwaard met bovennatuurlijke krachten met zich mee.
• T’sao Kuo-chin verschaft een verzachtende en ontspannende invloed met zijn bamboe ratel.
• Chan Kuo-lao is een magiër die een bamboe koker met roedes bij zich heeft waar hij het lot mee voorspelt.

Verder zien we ook de afbeelding van vier vleermuizen. De vleermuis is één van de meest voorkomende dieren dat geluk en vreugde symboliseert. De Chinese uitspraak voor het woord vreugde is fu en dit is dezelfde uitspraak voor het woord vleermuis.

De wolkenformaties zijn vaak in connectie met hemelse draken en worden vaak ook afgebeeld in combinatie met bloemen of vleermuizen zoals hier. Een samengestelde vorm symboliseert donder wat al voorkomt in de vroegste vormen van Chinese kunst.
De basisvorm van de wolken is de zogeheten ‘linghzi’. De linghzi zijn paddenstoelen van onsterfelijkheid. Volgens de mythe groeien deze paddenstoelen overvloedig op het Eiland der Onvergankelijken.

Naar Chinese gewoonte is in dit tapijt de asymmetrische knoop gebruikt, de ketting en inslag zijn van katoen en de pool is van wol. Het tapijt werd in de breedte geknoopt.



De tapijtknoopkunst, en daarmee bedoelen we niet huisvlijt maar het vervaardigen van grote tapijten is in China eerder laat ontstaan in vergelijking met b.v. Perzië, d.w.z. vermoedelijk op het einde van de 17de eeuw of het begin van de 18de eeuw. De stijl van deze stukken was ook diegene die men ziet op het aardewerk van die tijd. De datering en identificatie per streek is voor Chinese tapijten zeer moeilijk. Ondanks de grote uitgestrektheid van het grondgebied, is er een opmerkelijke uniformiteit van techniek, manier van knopen, gebruik van verfstoffen, enz. De Chinese wereld van de kunst geeft eerder een beeld van eenheid.
Grote maten waren bestemd voor paleizen of tempels en werden in kleine hoeveelheden vervaardigd. Dit veranderde rond het begin van de 20e eeuw toen Europese en Amerikaanse bestellingen toekwamen. Maar dat betekende dat geen vijftig jaar later de verfijning stilaan plaats heeft moeten ruimen voor massaproductie. De oorspronkelijke poëzie was zoek.
Vandaag zetten de Chinese knopers hun kennis in dienst van de verwachtingen van de westerse wereld.