Iran is samengesteld uit enkele grote confederaties: onder meer de Khamseh, de Afshari, de Bakhtiari, de Turkmenen.
Ook de Qashqay, hoofdzakelijk nomaden, vormen een confederatie waarvan de stammen in Fars en Kuzistan verblijven, in het zuiden van Ispahan, maar voornamelijk rond de stad Shiraz.
Vandaag zijn de meeste stammen gedeeltelijk of geheel gesedentariseerd. De Qashqay zijn onderverdeeld in grote families of clans: Amalah, Dara Shuri, Kashkuli, Sish Baluki, Farsimadan, Qaracha, Rahimi en Safi Khani.
Oorspronkelijk kwamen zij, samen met de ‘Turkische’ volkeren, uit centraal Azië en vestigden zich in Noord-Iran rond de 11de of 12de eeuw. Pas enkele eeuwen later zou de Qashqay-familie afzakken naar het zuiden. Hun taal is verwant met het Turks en kende invloeden van het Koerdisch, het Arabisch en de taal van de Lori. Zij gebruiken ook de Turkse knoop bij het maken van de tapijten. In de 19de en begin 20ste eeuw speelden zij een belangrijke rol in het politieke leven van Perzië.
Naar schatting zouden er vandaag anderhalf miljoen Qashqay leven in Zuid-Iran.
De Qashqay zijn bekend voor hun zeer fijne knoopkunst. Hun tapijten horen bij de meest begeerde nomaden-producties.