Tirmeh is een fijn weefsel dat reeds gemaakt werd in het Safavidische Perzië (16de-17de eeuw). Het erg zachte onderhaar (kork) van jonge schapen wordt gebruikt om deze erg dunne sjaals en stoffen te weven.
Bij het weven wordt de inslag over twee kettingdraden gehaald waardoor een soort van visgraatmotief gecreëerd wordt.
Het is opvallend dat de techniek veel lijkt op die van de Kashmir-sjaals, alsook de materie en de boteh-motieven.

De bronnen spreken elkaar vaak tegen wanneer de tirmeh ter sprake komt. De enen beweren dat onder het Safavide tijdperk de stoffen uit Kasjmir werden geïmporteerd (of indien niet de afgewerkte stoffen, dan tenminste de materialen: pashmina wol). Anderen beweren dat zij van oudsher in Yesd (Perzië) werden vervaardigd, waar de kork wol de pashmina evenaarde in fijnheid.

Op sommige tirmeh werden ook pareltjes en zilverdraad aangebracht. Deze bewerking heet sermeh doozi.

In de Encyclopedia Iranica p.836, vol V staat een beschrijving van Turkse kledij bij de Azeri’s: …Cut velvet, gold brocade and a striped woollen twill cloth (tirmä) were characteristic of the finer garments, all trimmed with decorative braids and often with silver or gold lace at the cuffs.