De Shahsavan-stammen zijn te situeren binnen een uitgestrekt gebied in het noordwesten van Iran, vertrekkend aan de Republiek Azerbeidzjan en gaande tot het noorden van Qom.
De Shahsavan van Moghan hebben zich vooral gevestigd ten noorden van de bergen van Savalan. De berg Savalan, aan wiens voet ze hun zomerverblijf optrekken, wordt een mythische symboliek toegekend. Etymologisch wordt zelfs gezegd dat de naam Shahsavan terug te brengen is tot Shah Savalan, dus ‘Koning Savalan’.
Deze berg met eeuwige sneeuw is volgens sommigen de plaats waar de stad Sodom is bedolven; de engel Gabriël zou de berg op zijn vleugels hebben gebracht en op de verdorven stad geworpen. Volgens anderen is het één van de zeven bergen van het paradijs.
Men beweert eveneens dat de graftombe van Zoroaster er zich zou bevinden onder een rots op de top van de berg en dat er op de bodem van een meer enkele haarlokken van de Profeet Mohammed zouden liggen.

De woestijn van Moghan blijft de hoofdverblijfplaats van de Shahsavan, ook al werd een deel van het gebied in het begin van de 20ste eeuw ingelijfd door het Sovjetleger. Hier vinden we een twintigtal clans terug. En net zoals de meeste nomaden in Iran, hebben de meeste van deze stammen zich ook min of meer op vaste plekken gevestigd.