Het elegante bloemenmotief met vogels en vissen is een terugkerend thema met verschillende varianten. Het doet denken aan de weelderigheid van oosterse tuinen.
Papegaaien, die geen trekvogels zijn, werden uit India ingevoerd en moesten zich aanpassen om in Perzië te overleven. Dit verklaart waarom papegaaien in de Perzische literatuur symbool staan voor ballingschap, ontworteling en het verlangen naar het vaderland.
Aan het einde van de 19de eeuw werden in Mushkabad, Sarouk en Mahal (noordwest-Perzië) tapijten van zeer hoge kwaliteit vervaardigd.
Oorspronkelijk was de productie hoofdzakelijk bestemd voor plaatselijk gebruik. Pas in 1875 bereikte de uitvoer naar het Westen een opmerkelijke versnelling. Grote tentoonstellingen van Islamitische kunst in Wenen en Parijs (de eerste in hun soort), versterkten de rage voor oosterse tapijten.