Ferahan (of Feraghan) werd vanaf de 18e eeuw één van de belangrijke knoopcentra van Iran. Het stadje en de vlakte rondom dragen dezelfde naam en staan in de driehoek die gevormd wordt door Qom, Sultanabad en Hamadan.
De Perzische vorst Nadir Shah (1736-1747) verplichtte knopers uit de Herat (vandaag Afghanistan) naar Ferahan te reizen om er zich definitief te vestigen. De productie van de vlakte van Ferahan onderging toen een radicale metamorfose en tekeningen uit het oostelijk deel van het Perzische Rijk verschenen op de markt en beïnvloedden de stijl.
Tot op het einde van de 19de eeuw werden heel wat Ferahan tapijten vervaardigd in Mushkabad, Sultanabad (nu Arak) Saroek, Goltuk, Malayer en Mahal.

Nadir Shah:
Nadir Quli was een generaal van de laatste Safavide koningen. De Safavieden hadden geregeerd van 1501 tot 1722 en werden dan door een Afghaanse invasie van de troon verdreven. Vanaf 1729 en tot 1735 voerde Nadir Quli oorlog tegen de Afghanen, de Osmanen en de Russen en bevrijdde Perzië van hun heerschappij. In 1736 liet hij zich kronen als Nadir Shah in zijn nieuwe hoofdstad Meshed.
In 1737 veroverde hij Afghanistan en kwam met zijn leger tot in Indië. Dehli werd door zijn troepen leeggeplunderd, en de fabelachtige Koh-i-Noor en de kostbare Takht-e-Tavousi of Pauwentroon hoorden bij de krijgsbuit die hij naar Perzië bracht. Hij versloeg de Oezbeken van Khiva en Boekhara en voerde ook een succesrijke veldtocht tegen de Ottomanen. In 1747 werd hij vermoord.