Ghom en Naïn stonden niet bekend als knoopcentra van Iran tot het midden van de 20ste eeuw en worden omzeggens nergens vermeld in boeken van voor die tijd.
In beide steden werden de motieven voornamelijk ontleend aan de miniaturen, mozaïeken en muurschilderingen van de antieke gebouwen van de Safavieden. Het was de bedoeling vernieuwende en kwalitatief hoogstaande tapijten op de markt te brengen. Maar het succesverhaal spoorde de meeste wevers niet aan tot dynamiek creativiteit. Zij bleven vaak bij dezelfde tekeningen en vonden geen nieuw elan. Daarom schuilen onder die herkomstnamen zeer uiteenlopende kwaliteiten.