Het stadje Saroek, centraal gelegen in Feraghan (NW Iran), heeft een vaste reputatie in de wereld van het Perzische tapijt. Deze faam kwam tot stand dankzij een lange traditie van hoge kwaliteit, een zeer sterke wol en uitstekende afwerking. Daarom heeft Saroek dan ook zijn naam gegeven aan de productie van de omliggende dorpjes en gehuchten.
De tapijten uit deze streek (Saroek, Mahal, Lilihan, Serabend, enz.) werden einde 19de eeuw/ begin 20ste eeuw vooral via de bazaar van Arak (voormalig Sultanabad) verkocht.
In deze regio werd en wordt tot op heden overwegend de Turkse knoop gebruikt.
Tegen 1900 is er echter een lichte malaise voelbaar. De oorzaak hiervoor kan gezocht worden in het feit dat de productie fel opgedreven werd door grote bestellingen uit de Verenigde Staten. Vanaf het begin van de 20ste eeuw gaven de knopers vaak toe aan de gemakzucht, en knoopten massa’s stukken in rode kleur, die dan door een specifieke behandeling tijdens het wassen aangepast werden aan de smaak van de dag. Spijtig gevolg hiervan was, dat er minder aandacht werd besteed aan de evolutie van de eigen stijl, en dat de verscheidenheid van motieven stilaan herleid werd tot enkele commerciële kaskrakers.