Weinige benamingen hebben dergelijke mythische proporties aangenomen in de wereld van het Perzische tapijt als de toevoeging « Mohtashem » bij de herkomst Keshan.

Volgens sommigen was Mohtashem een hoogstaand ontwerper in Keshan aan het einde van de 19e eeuw, wiens atelier zich toelegde op de productie van kwalitatief zeer hoogstaande tapijten.
Om deze theorie te staven, is er heel weinig bewijs voor handen: een klein, schitterend zijden bidtapijtje, getekend « Het werk van Hajji Mullah Muhammed Hasan Mohtashem » werd in 1986 aangeboden door Sotheby’s London.
Twee gelijkaardige maar niet getekende exemplaren, één in het Teheran Carpet Museum en een ander in het Hermitage Museum in Leningrad, worden eveneens aan Mohtashem toegeschreven.

Andere bronnen beweren dan weer dat Mohtashem een plaatselijke gouverneur was die zich rond de eeuwwisseling inspande om de knoopkunst rond Keshan te laten heropleven.

Vreemd is ook dat er de naam Mohtashem niet of nauwelijks terug te vinden is in de literatuur. Zo maakt bijvoorbeeld A. C. Edwards in « The Persian Carpet » absoluut geen melding van de figuur Mohtashem wanneer hij de tapijtproductie rond Keshan in detail beschrijft.

Vandaag kan men stellen dat het predikaat « Mohtashem » wordt toegekend aan een bepaalde groep Keshans die geknoopt werden aan het einde van de 19de eeuw. Naast hun hoge knoopdichtheid en hun gebruik van een voortreffelijke wol, hebben ze vooral een heel eigen, aparte uitstraling gemeen.